Verschillende getuigen hoorden omstreeks 22u geschreeuw uit het huis van Rosalie en Endrick. Volgens de getuigen riep Rosalie “Help! Het leger is hier!”. Enkele minuten nadien klonken er geweerschoten en even later stond het huis in brand.
De partnerorganisaties van G3W, Gabriela en CHD, veroordelen deze moord en wijzen op het groeiende aantal aanslagen tegen gezondheidswerkers die kritiek hebben op de overheid en die zich engageren in de arme gemarginaliseerde gemeenschappen.
Rosalie Calago werkte als gezondheidswerkster bij onze partnerorganisatie Gabriela, in de lokale afdeling van de provincie Negros Oriental. Haar echtgenoot Endrick was de vicepresident van Kaugmaon, een lokale boerenbeweging die streeft naar een grondige landbouwhervorming in de Filipijnen. Samen kwamen ze ook op voor de rechten van slachtoffers van een zware aardbeving die deze regio in 2012 had geteisterd.
Rosalie was een sterke voorstander van empowerment, ze geloofde dat gemeenschappen moeten opkomen voor hun recht op gezondheid en dat ze daarom best zelf ook alternatieve gezondheidsprogramma's opzetten om aan alle basisnoden te voldoen.
Rosalie en Endrick werden al een tijdje geviseerd door de overheid. Endrick stond sinds maart 2015 op de lijst van boerenleiders die ervan verdacht werden lid te zijn van communistische rebellengroepen. Deze lijst zou verspreid zijn onder de soldaten van het overheidsleger in het kader van hun anti-opstand programma.
De moord op Rosalie en Endrick is helaas geen alleenstaand geval. Gezondheidswerkers, gemeenschapsleiders en andere mensenrechtenactivisten die kritisch zijn over de overheid worden steeds meer slachtoffer van aanvallen. Gezondheidswerkers worden geïntimideerd of vermoord en op die manier verliezen duizenden mensen in arme en verwaarloosde gebieden hun toegang tot basisgezondheidszorgen.
CHD, Gabriela en andere organisaties in de Filipijnen kaarten deze problematiek aan in hun campagne rond toegang tot gezondheidszorg. Samen met verschillende andere mensenrechtenorganisaties schreven ze een officiële verklaring die ze aan de Mensenrechtenraad van de VN bezorgden. Ze vroegen aan de VN om de Filipijnse overheid onder druk te zetten om haar anti-opstand programma (Oplan Bayanihan) stop te zetten en om mensenrechtenactivisten niet langer te viseren of als communistische rebellen te bestempelen. De gezondheidssector organiseerde op 23 juni ook een mars van verontwaardiging in de Filipijnse hoofdstad, waarbij ze gerechtigheid vroegen voor de slachtoffers.
Bron: G3W.be